Op zaterdagmiddag 20 april leidde ik samen met de Haagse auteur Joop Berding, in zon en regen, een twintigtal Voskuilliefhebbers vanuit Antiquariaat Colette aan de Reinkenstraat door de Haagse Bloemenbuurt en Vruchtenbuurt. Op diverse plaatsen – woonhuizen, scholen en speelplekken van Han en Lousje Voskuil – werd er stilgestaan om een weemoedig fragment voor te lezen, zoals bij het geboortehuis van Voskuil in de Irisstraat (foto).

Tot de groep wandelaars behoorde ook Maarten Boon, zelf oud-bewoner van het pand Ananasstraat 66, het huis waar Han Voskuil zijn tienerjaren doorbracht. In diezelfde periode leerde hij Lousje Haspers kennen, die op een steenworp afstand in de Amandelstraat woonde. Voor het pand vertelde Maarten over zijn persoonlijke herinneringen aan het huis.

‘Op de hoek van het Pomonaplein tsjielpten in een boom wat mussen, alsof het lente werd. Uit de christelijk-gereformeerde kerk klonk traag gezang – op zaterdagmiddag! Er stonden een stuk of tien fietsen tegen de gevel. Misschien een koor dat oefende. Ze staken de Laan van Eik en Duinen over en liepen over het Weigeliaplein en daarna over het Gagelplein: door huizen ingesloten pleinen, zonder verkeer, met een of twee verborgen toegangswegen. Het was er verlaten, een vreemde, onwereldse stilte, zoals die er alleen in Den Haag kon hangen […]’  J.J. Voskuil – Het Bureau 5 – En ook weemoedigheid.

De ‘Weemoedige Voskuilwandeling’ eindigde in Bistro Café Loft, de voormalige christelijk-gereformeerde kerk aan het Pomonaplein. Hier las ik tot besluit een hoofdstukje uit mijn roman Het Genootschap.

‘De bomen ruisten licht. Boven de waan van de dag uit klonk weemoedig de zang van  een merel.’  – Wim Huijser – Het Genootschap

Welkom, in Antiquariaat Colette.

Joop Berding leest voor in de Irisstraat.

Maarten Boon vertelt in de Ananasstraat.