ISBN…, ca. 220 pagina’s, rijk geïllustreerd.

Zou je een ideaal landschap tekenen, dan kwam je waarschijnlijk uit bij iets dat sterk lijkt op het Zuid-Limburgse landschap tussen Epen en de Belgische grens. Een heuvelland met verspreid liggende bossen en buurtschappen, doorsneden door beken die uitmonden in de rivier de Geul. Toen natuurvorser Eli Heimans (1861-1914) er begin vorige eeuw voor het eerst kwam, raakte hij niet alleen bekoord door de schoonheid van het glooiende landschap en de plantengroei, maar vooral door het oude gesteente dat er aan de oppervlakte kwam. Zijn fossiele vondsten leidden tot nauwkeurig geologisch onderzoek, waarna een juistere indeling van het Onder-Carboon kon worden vastgesteld. In 1911 verscheen Heimans’ boek Uit Ons Krijtland, dat als zijn meest waardevolle werk wordt beschouwd en een onovertroffen voorbeeld is van een natuurhistorische streekbeschrijving.

Ruim een eeuw later is het gebied om Epen in eerste oogopslag nauwelijks veranderd. Het landschap is zo uniek dat het de status Nationaal Landschap draagt. Maar wie beter kijkt ziet dat het agrarisch grondgebruik ingrijpend is veranderd. Tegelijk neemt het toerisme steeds meer ruimte in beslag. Ondanks de beschermde status raakt het landschap sluipenderwijs aangetast en neemt de biodiversiteit zienderogen af.

Met het boek van Eli Heimans in de hand keerden de auteurs Wim Huijser en Jeroen Bosch terug naar het Krijtland om er met kenners en deskundigen op pad te gaan. In een poging zijn fascinatie voor het gebied te doorgronden, stellen zij de vraag wat er nog over is van het eeuwig landschap zoals Heimans dat aanschouwde. En wat is de toekomst van het gebied?

Verwacht: oktober 2024