Wat zie ik daar? Hoe is het daar gekomen? En hoe zag het hier vroeger eigenlijk uit? Vragen die we ons geregeld stellen als we wandelend of fietsend door het landschap gaan. Dat geldt zeker ook in en om Wageningen waar een achttal landschapstypen om de historische stad liggen. Het bracht het bestuur van de Vereniging Mooi Wageningen op de gedachte – mede naar aanleiding van het 15-jarig bestaan – een boek te maken onder de voorlopige titel ‘Sporen in het Wageningse landschap’.

De Wageningse Berg en de Grebbeberg vormen de uiteinden van twee stuwwallen. Aan de zuidgrens stroomt de Neder-Rijn en tussen de stuwwallen in ligt het Binnenveld. De westelijke helft van de gemeente Wageningen bestaat uit veengrond, terwijl de hoger gelegen oostelijke helft uit zandgrond bestaat. Op de grens van deze twee gebieden lagen in de vroege Middeleeuwen al nederzettingen: kleine brinken met daaromheen enkele boerderijen. Voorbeelden zijn de Dolderbrink, Brakel en de Stadsbrink. Boven op de Wageningse Berg stonden toen al boerderijen en een kerkje.

Leden van Mooi Wageningen helpen om de informatie in de vorm van bronnen, kaarten en foto’s voor dit boek te verzamelen. Daarvoor werd een startbijeenkomst gehouden op 13 juni jl. Aan mij is de eervolle opdracht gegund om de tekst voor het boek te schrijven.