Voor Uitgeverij Van Oorschot stel ik komende maanden een bloemlezing samen met de mooiste wandelfragmenten uit de romans Bij nader inzien en Het Bureau van de Nederlandse schrijver J.J. Voskuil.

Er is geen oeuvre waarin zoveel wordt gewandeld als in dat van Voskuil. Vanaf de jaren vijftig maakte de schrijver met zijn vrouw Lousje wandeltochten in heel Europa, maar met name in Frankrijk en het liefst in de Auvergne. Van iedere vakantie werd uitvoerig dagboek bijgehouden dat werd gebundeld onder de titels Terloops, Buiten schot en Gaandeweg. Maar ook in de romans Bij nader inzien en Het Bureau gaat Voskuils alter ego Maarten Koning veelvuldig aan de wandel, al is het alleen al naar en van zijn werk.

Eerst vanuit de Jordaan naar de Nieuwe Hoogstraat, later – na de verhuizing van ‘de Konings’ en ‘het Bureau’ – van het begin van de Herengracht naar de Keizersgracht. Soms wordt er gewandeld in het Vondelpark, met de moeder van Nicolien. Tussen de middag maakt Maarten meestal een wandeling over de grachten of een ‘ommetje’ naar de Amstel, Wandelendeweg verandert zijn verhouding tot de stad en denkt hij vaak terug aan het Amsterdam van zijn studententijd, herinneringen die als weemoed bij hem blijven.

Er wordt ook geregeld ‘buiten’ gewandeld: op weg naar de ‘Boerenhuisclub’ door het Arnhemse Sonsbeekpark, na een vergadering van de Zeemuseumcommissie over de dijk van Enkhuizen naar Hoorn, of samen met Nicolien na een bezoek aan haar moeder door het Den Haag van hun jeugd. En in de weekends zijn er de Kennemerduinen.

‘Had je nog willen wandelen?’
‘Ja, ik wou wel wandelen, ja,’ zei hij, met zijn aandacht bij de afwas.
‘Heb je ook een plan?’
‘Ik had gedacht naar Zandvoort en dan door de Duin- en Kruidberg terug.’
‘En ik had gedacht door de Kennemerduinen en dan door de Duin- en Kruidberg.’
‘Ook goed.’

De Voskuil-bloemlezing zal naar verwachting in februari 2021 verschijnen.

Illustratie: Peter van Dongen