Lantaarn Publishing, een van mijn uitgevers, vroeg deze week of ik een boekje zou willen schrijven over winters wandelen. Ja, daarvoor waren ze natuurlijk op het goede adres! Ik hoor nu eenmaal tot het slag wandelaars voor wie het seizoen eind september begint. Ik weet het, ik behoor tot grote minderheid (en gelukkig maar!). Op de winter kun je je kleden, in de zomer houdt dat ergens op. Van kleffe shirts moet ik niets hebben en boven de 25 graden is voor mij de wandellol er al gauw af. Wandelen in de winter is perfect, het liefst ergens tussen de -5 en +5 ⁰C. De winter geeft stillere tochten, ruimere vergezichten en tintelend bloed. Afgelopen zondag liep ik over het Bergpad in Wageningen. ’s Zomers loop je daar in een groene tunnel, maar nu is het één langgerekt panorama met zicht op Nederrijn en Betuwe (zie foto). Laatst op het Biesboschpad idem dito. Pas in de winter ontvouwt het landschap zich compleet. Dus ja, dat winterwandelboekje zie ik wel zitten. Mijn vingertoppen jeuken al. Terwijl ik om mij heen al weer mensen hoor smachten naar de lente, kijk ik verwachtingsvol naar de weersverwachting voor de komende 2 weken: op en top winterwandelweer!!